Space Science علم فضایی



این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.


این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


عکس‌های حیرت‌انگیز هابل از فضا+تصاویر

اجرام مسیه

ناسا یک گالری از عکس‌های حیرت‌آوری که تلسکوپ فضایی هابل از اجرام مسیه شکار کرده، منتشر کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، ناسا یک گالری فوق‌العاده از تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل منتشر کرده که اجرام آسمانی موجود در فهرست اجرام مسیه را نشان می‌دهد.

مجموعه مسیه ابتدا توسط اخترشناس مشهور فرانسوی "چار مسیه" تهیه شد و از مشاهدات خود و همتایانش برای کمک به همتایان اخترشناسانش در قرن هجدهم میلادی استفاده کرد.


اجرام مسیه (Messier objects) نام 110 جرم غیرستاره‌ای بود که توسط این اخترشناس فرانسوی گردآوری شد. وی این کاتالوگ را "کاتالوگ سحابی‌ها و خوشه‌ها" نامید و در سال 1771 منتشر کرد. وی این کار را صرف جلوگیری از اشتباه برای رصدگران کاشف دنباله‌دارها انجام داد.


او 45 مورد را از سحابی خرچنگ تا خوشه پروین نامگذاری کرد که بعدا تا 110 مورد گسترش یافت. البته اشتباه‌هایی هم داشت مثلا اجرام 101 و 102 اجرامی مشابه هستند.

فهرست نهایی در سال 1784 منتشر شد که بعدها به فهرست اجرام مسیه معروف شد.


این کاتالوگ شامل تعدادی از معروف‌ترین اجرام آسمانی شناخته شده است که آسمان شب را تزیین می‌کنند و از مناطق فعال تشکیل ستاره مانند "سحابی اوریون" تا "کهکشان آندرومدا" هستند که حدود چهار میلیارد سال دیگر با کهکشان راه شیری ما ادغام خواهند شد.


اجرام مسیه هدف محبوبی برای هر دو گروه اخترشناسان آماتور و حرفه‌ای هستند، به طوری که در حالی که می‌توان آنها را با جزئیات دقیق از طریق تلسکوپ‌های قوی‌تر دید، اغلب به اندازه کافی روشن هستند تا با تلسکوپ‌های کوچکتر و ارزانتر رصد شوند.


تلسکوپ فضایی هابل در 24 آوریل 1990 به فضا پرتاب شد و پس از یک ماموریت تعمیرات دراماتیک، تصویر و داده‌های باور نکردنی را مخابره کرد که دانشمندان را قادر ساخت تا اسرار یک جهان پر از پدیده‌های شگفت‌انگیز را دریابند.


تلسکوپ هدف خود را با گرفتن چند عکس تک رنگ مشاهده می‌کند، هر یک از آنها یک طول موج نور را می‌گیرد که وقتی ترکیب می‌شوند، یک تصویر جامع از یک جرم آسمانی را به ارمغان می‌آورد.


برخی از تصاویر طیف کامل نور مرئی یا طول موج‌هایی که برای چشم انسان نامرئی هستند، مانند نور ماوراء بنفش و مادون قرمز را شامل نمی‌شوند. در این موارد، طول موج‌های نامرئی به رنگی در می‌آیند که به دانشمندان امکان می‌دهد ویژگی‌های یک جرم آسمانی را تجسم کنند.


تا به امروز، هابل 93 مورد از 110 جرم مسیه را با جزئیات باور نکردنی مشاهده کرده است. گالری تازه منتشر شده شامل تصاویری از 63 جرم مسیه است.
ناسا برنامه دارد تا این مجموعه را گسترش دهد، به طوری که تصاویر هابل بیشتر پردازش شوند.


انتشار این گالری طوری زمان‌بندی شده است که با حمام شهاب سنگ اوریونید همزمان باشد؛  حمام شهاب سنگ اوریونید هر ساله با گذر زمین از "دنباله دبریس" که از "دنباله هالی" پس از ورودش به منظومه شمسی در ژانویه 1986 باقی مانده، اتفاق می‌افتد.


منشاء حیات چیست؟


منشاء حیات چیست؟

 

 

آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده اید که منشا حیات در زمین از کجاست؟ اگر بر طبق نظریات بسیاری از دانشمندان مشهور جهان، حیات از نقطه ای دیگری از فضا به زمین آمده باشد، بنابراین زمین های دیگری نیز هست و شاید در همین لحضه موجودات و یا انسان های دیگری در نقطه ای دیگری از فضا در حال زندگی می باشند.

اما اگر این موضوع درست باشد، چگونه زندگی و حیات به زمین آمده است؟ برای این سوال پاسخ های گوناگونی ارائه شده اما در این میان  سیانید مهمترین کاندیدا و گزینه انتخاب شده می باشد. سیانید چیست و چگونه به زمین آمده است؟  از آزمایشات انجام شده برخوردهای سرعت بالا، چنین استنباط می شود که حیات احتمالاً بر پایه سیانید (Cyanide) شکل گرفته و این سیانید خود درون آستروئیدهای وارده شده به اتمسفر زمین به وجود آمده است. بر این اساس به احتمال بسیار زیاد زمین در هنگام تولد دارای مواد آلی ( مولکول های پیچیده کربن دار که برای حیات ضروری اند)نبوده است.

 

بر اساس آزمایشات استنلی میلر (Stanly Miller) از دانشگاه شیکاگو در دهه 1950، یک احتمال این است که حیات پس از شکل گیری کامل زمین بر روی آن به وجود آمده است. به عنوان مثال  واکنش های شیمیایی موجود در اتمسفر  موجب به وجود آمدن حیات بر روی کره زمین گردیده است. اما چنین واکنش های شیمیایی تنها در اتمسفر اولیه زمین که غنی از متان و هیدروژن بوده امکان پذیر می باشد و در ضمن در مطالعات بعدی ژئولوژیکی باستانی ادعا می شود که این پروسه غیر محتمل است.

 

آیا زمین های دیگر و یا موجودات و انسان های دیگری نیز در فضا هستند؟

 

برخی دیگر معتقدند حیات به همراه بلوک های ساختاری از دنباله دارها و آستروئیدهایی که با زمین برخورد کرده اند به زمین منتقل شده. چرا که این اجرام حاوی غلظت های بالای مواد آلی اند. اما حرارت بسیار زیاد ناشی از برخورد، اکثر مواد موجود در آنها را می سوزاند و باعث تبدیل آنها به مواد ساده تری مثل دی اکسیدکربن می شود.

 

امروزه یک راه دیگر برای حضور مواد آلی بر روی کره زمین شناسایی کرده اند. آزمایشات جدید نشان می دهد اگرچه در برخورد دنباله دارها و آستروئیدها مولکولهای آلی نابود می شوند اما احتمالاً به طور همزمان منجر به تشکیل مواد آلی دیگری می گردد.

پیتر شولتز از دانشگاه بروان (Brown University) و یکی از محققین این مطالعه می گوید: "در گذشته عقیده بر این بود که «هر ماده ای که وارد اتمسفر زمین می شود دمای آن به حدی می رسد که منجر به نابودی آن ماده می گردد.» آنچه از مطالعات جدید استنباط می شود این است که احتمالاً می توانیم این مواد را دوباره تولید کنیم."

 

 

 

شولتز به همراه سیجی سوژیتا (Seiji Sugita) از دانشگاه توکیو به وسیله یک جسم پرتاب شونده سوزان از جنس نوعی پلاسیک پلی کربنات – که یک ماده آلی است – برخورد دنباله دارها و آستروئیدها را همانند سازی کردند. این جسم با سرعت 6 کیلومتر بر ثانیه به یک هدف فی برخورد داده شد. آزمایشات فوق در مرکز تحقیقات Ames ناسا واقع در Moffett Field کالیفرنیا انجام گرفت. این جسم درست مثل یک آستروئید یا دنباله داری که به سطح زمین برخورد می کند همراه با درخشش از نور تبخیر شد.

آنالیز طیف نور حاصله مقدار زیادی سیانید را نشان می دهد (سیانید ترکیبی است که در آن یک اتم کربن به یک اتم نیتروژن متصل شده ).  این سیانید، حاصل واکنش میان کربن موجود در جسم پرتاب شده و نیتروژن موجود در هواست.

 

بنابر گفته سوزیتا و شواتز ترکیبات سیاند بسیار فعال و واکنش پذیر هستند بنابراین واکنش های بیشتری را به دنبال داشته که منجر به تولید مولکولهای پیچیده تر کربن دار و مهم زیستی در اوایل شکل گیری زمین گردیده است.

از آنجایی که نیتروژن به عنوان ماده اولیه آمینواسیدها (یکی از ترکیبات مهم زیستی) است ، نیتروژن موجوددر ترکیبات سیانید دارای اهمیت ویژه ای می باشد. در ضمن در مواد آلی خام و اولیه آستروئیدها میزان این ماده بسیار اندک است.

 

تصویری خیالی از حیات فرازمینی

 

دونالد براونلی  از دانشگاه واشنگتون می گوید: "بدون شک برخی از مواد آلی اولیه زمین از این راه به وجود آمده اند." وی دراین مطالعه شرکت نداشته. لیکن اضافه می کند که احتمالاً منابع دیگری برای تولید مواد آلی وجود داشته باشد از جمله ذرات غنی از مواد آلی غبارهای کیهانی و ذرات بین ستاره ای که آرامتر از آستروئیدها و دنباله دارها به زمین می رسند. این مواد در حین ورود به زمین گرم می شوند اما به دماهای بسیار بالا که باعث نابودی آنها شود نمی رسند.

 

 

 

 

منبع : سایت نجوم ایران

 

 
 
Loading.
     
     
     

میدان مغناطیس ماه یک میلیارد سال پیش ناپدید شد

نجوم و فضا

میدان مغناطیس ماه یک میلیارد سال پیش ناپدید شده است

 

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که میدان مغناطیسی قدرتمند ماه حدود یک میلیارد سال پیش با متوقف شدن دینام داخلی آن، ناپدید شده است.

به گزارش تاپ دیجیت و به نقل از Dailymail، برای تعیین قدرت میدان مغناطیسی ماه در گذشته، محققان سنگ‌هایی از سطح این قمر را که تحت تأثیر برخوردهای شدید ذوب شده بودند مورد مطالعه قرار دادند. در این سنگ‌ها دانه‌های ریز در حالت مذاب هم راستا با میدان مغناطیس شده و پس از سرد شدن اثر و جهت میدان را در خود ثبت کرده بودند.

محققان دریافتند که این میدان از یک میلیارد سال پیش به میزان ۰٫۱ میکرو تسلا کاهش یافته، که حدود ۵۰۰ برابر ضعیف‌تر از میدان مغناطیس امروز زمین است. آنها افزودند: این امر نشان می‌دهد که دینام تولید کننده میدان، با تبلور و سخت شدن مواد موجود در هسته قمر متوقف شده است.

میدان مغناطیسی زمین که نقش حیاتی دارد و از آن در برابر طوفان‌ها و ذرات باردار خورشیدی محافظت می‌کند، محصول جریان‌های الکتریکی تولید شده حاصل از حرکت ف مایع در هسته بیرونی سیاره است. در عین حال ماه هم دارای یک میدان مغناطیسی قوی بود اما مدت‌ها پیش از بین رفته است.

بنیامین وایس (Benjamin Weiss) سیاره شناس موسسه فناوری ماساچوست گفت: یک میدان مغناطیسی قوی در ماه می‌توانست از سطح آن در برابر بادهای خورشیدی محافظت کند. علاوه بر این، زمانی که ماه میدان مغناطیسی قوی داشت، در مقایسه با امروز به زمین نزدیک‌تر بود. ماه هنوز هم به صورت آهسته و با نرخ سالانه ۳ سانتیمتر در حال دور شدن از زمین است.

 افزایش فاصله ماه از زمین

پروفسور وایس و همکارانشان در تحقیقات پیشین خود نشان دادند که میدان مغناطیسی ماه در چهار میلیارد سال پیش تقریباً ۱۰۰ میکروتسلا بود که تقریباً دو برابر قدرت میدان مغناطیسی امروز زمین است. این مطالعه با تجزیه و تحلیل نمونه‌های سنگ‌های ماه که حاصل فعالیت‌های آتشفشانی سطح قمر بودند، انجام شد. با این حال در حدود سه میلیارد سال پیش، فعالیت‌های آتشفشانی سطح ماه متوقف شده است.

وایس در ادامه گفت: تاریخ ۳ میلیارد سال پیش ماه هموراه یک راز بوده است، زیرا تقریباً هیچ گونه شواهد سنگی از آن وجود ندارد.

آتشفشانها تنها راه تشکیل سنگ‌های مذاب در سطح ماه نیستند، چرا که برخی از سنگ‌های مذاب در اثر برخورد اجسام فضایی به سطح ماه ایجاد می‌شوند. در سال ۲۰۱۷ این تیم، سنگ‌های تشکیل شده حاصل از یک برخورد شدید که در ۲٫۵ میلیارد سال پیش صورت گرفته بود را پیدا کردند. تجزیه و تحلیل این سنگ‌ها نشان داد که در آن زمان، میدان مغناطیسی ماه به حدود ۱۰ میکروتسلا رسیده بود.

پروفسور وایس در جدیدترین مطالعه خود، از یافتن سنگهای مشابهی خبر داد که در اثر یک برخورد شدید در یک میلیارد سال پیش شکل گرفته و نشان می‌دهند که میدان مغناطیسی ماه در آن زمان در حدود ۰٫۱ میکروتسلا بود. به گفته محققان، این نتایج نشان می‌دهند که دینام داخلی ماه، که میدان را تولید می‌کرد به مرور زمان خاموش شده است. 

دینامی که میدان مغناطیسی ماه را تولید می‌کرد در حدود ۱٫۵ تا ۱ میلیارد سال پیش خاموش شده است، محققان اعتقاد دارند که دینام ماه حداقل دو میلیارد سال فعالیت نموده است. علت این پدیده به این خاطر است که ماه یک کره سیاره‌ای کوچک است و خیلی سریع‌تر از سیارات خنک می‌شود.

اندازه مریخ تقریباً دو برابر ماه است و تصور می‌شود که دینام آن چهار میلیارد سال پیش خاموش شده، این نشان می‌دهد که دینام ماه باید از یک منبع انرژی غیرمعمول و طولانی برخوردار بوده باشد.

 

 

 

منبع:     topdigit.ir


عجایب جدیدی در اهرام مصر کشف شد!

اهرام مصر

قطعا یکی از اسرار آمیزترین بناها و سازه هایی که تا به امروز ساخته شده است را می توان اهرام مصر دانست، بناهایی که هنوز هم برای بسیاری مانند راز سر به مهر باقی مانده اند و بعد از قرن ها هنوز هم اسرارشان کشف نشده است. شگفتی این بناها و عطمت آن ها باعث می شود تا فکر ساختن آن ها در گذشته با ابزار محدودی که وجود داشته است از بین برود و این گمان را به وجود بیاورد که احتمالا باید رد پای موجودات فرا زمینی در میان باشد. حالا اگر شما هم از علاقه مندان به دانستن این رازها هستید باید بدانید که خبر جدیدی از این اهرام به دست آمده است که یکی دیگر از ابعاد شگفت انگیز آن را برای انسان ها باز می کند و در واقع سوال دیگری را در ذهن محققان و دانشمندان به وجود آورده است. با الی گشت همراه باشید:

 

اهرام مصر

 

ادامه مطلب

متا فیزیک چیست؟

 

بیگ بنگ: شیادان و هدایت‌کنندگان برنامهء فریب عمومی گاه برای موجّه کردن روش‌های خود دست به دامان به‌کارگیری واژگان پر‌طمطراق و تکدّی و استقراض از اصطلاحات تخصصی حوزه‌های دانش و فلسفه می‌شوند. از آن‌‌جا که در روزگار ما با وجود گردش حجم انبوه دانش و اطلاعات عمومی ، کم‌تر از گذشته می‌توان افراد را با واژگانی چون آل، بختک، یک سر و دو گوش و …. فریب داد و اقناع کرد ، واژگانی هم‌چون متافیزیک، کوانتوم، الکترومغناطیس، انرژی و … از جمله الفاظ پرکاربرد رمّالان و فال‌گیران و نادانشمندان زمانه ماست. علی‌الظاهر مشابهت دو اصطلاح متافیزیک و فیزیک سبب شده رمّالان بر موج ناآگاهی توده‌های ناآشنا با دانش و فلسفه سوار شوند و فرومایگی اعمال فریب‌کارانه خود را بپوشانند.

 

methapysical

ادامه مطلب

اسرار کهکشان راه شیری

 

اسرار کهکشان راه شیری
دانشمندان دریافته اند که جهان در۱۵ میلیارد سال قبل براثر انفجار یک ماده با جرمی بسیار زیاد معادل آنچه در هستی وجود دارد، بوجود آمده است. در این فضای بیکران میلیاردها کهکشان، منظومه، ستاره، سحابی (توده های عظیم گاز)، سیاه چالهای فضایی و بسیاری اجرام ناشناخته دیگر وجود دارند، حال سؤال اینست که:»ما کجای این فضای بیکران هستیم؟«خانه ما در یکی از این کهکشانها بنام راه شیری قرار گرفته است. این کهکشان از مرکز انفجار بزرگ، در حدود۸ تا۱۰ میلیارد سال نوری فاصله دارد. تعداد ستارگان آن بین۲۰۰ تا۴۰۰ میلیارد عدد تخمین زده شده که بیشتر آنها از زمین قابل رویت نیستند. صدها هزار منظومه، توده های عظیم گاز و غبار بین فواصل ستارگان راه شیری قرار دارند. کهکشان راه شیری، مارپیچی بوده و جرمش در حدود۷۵۰ تا یک تریلیون جرم نجومی است. ساختار کلی آن شامل هسته مرکزی، یک دیسک با چند بازو به دور آن وهاله های غباری اطراف آنست. قطر دیسک در حدود۸۰ تا۱۲۰ هزار و ضخامت آن تقریباً۳ هزار سال نوری است. جای آن در فضا در بخش »مکان محلی« است که شامل۳ کهکشان بزرگ و۳۰ عدد کوچک است. فاصله اولین کهکشان بزرگ با آن،M۳۱ ، در حدود۲/۹ میلیون سال نوری بوده ولی فاصله آن تا کهکشانهای کوچکتر کمتر است.
همانگونه که اشاره شد این کهکشان دارای سه بخش است. بخش اول، مرکز کهکشان است که غبارهای کهکشانی مانع از مشاهده دقیق آن از روی زمین می شود. در نتیجه، تنها اطلاعات بدست آمده، حاصل دریافت امواج رادیویی از آن بوده است. آنچه مشاهده شده، حکایت از آن دارد که بخش مرکزی متشکل از یک هسته بسیار متراکم است. قطر آن در حدود۳۰۰۰ سال نوری و از سه قسمت مختلف تشکیل یافته است. در قسمت شرقی بقایای سوپرنواها و در بخش غربی هیدروژنهای یونیزه شده غیرعادی مشاهده شده است. قسمت مرکزی آن نیز بسیار متراکم بوده و به صورت فلکی کماندار موسوم است. در هر۱۰ میلیارد سال برخوردهای ستارگان در آن رخ می دهد. دریافت اشعه های ایکس و گاما از آن، نشانگر آنست که مرکز کهکشان مولد بسیار قوی این اشعه ها است. این اشعه ها از نتیجه نابودی چندین ماده بوجود آمده و نشان از وجود بسیاری از سوپر نواها در مرکز آن دارد.
مشاهدات دیگر نشانگر وجود یک سیاهچال بزرگ در آن است که قوه جاذبه بسیار زیاد آن توانسته بقیه ستارگان را در مدار خود نگهدارد. اختر شناسان با تلسکوپ۱۰ متری۲۰ عدد از ستارگان مرکز را در مدت۳ سال مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که سرعت این ستارگان به سمت هسته مرکزی در حدود هزار کیلومتر در ثانیه(۳/۶ میلیون کیلومتر در ساعت)بوده است. این امر نشان دهنده قدرت جاذبه فوق العاده این سیاهچال است.
با این سرعت فاصله تا خورشید را می توان در دو روز طی کرد. جرم این سیاهچال در حدود۲ تا۳ میلیون برابر خورشید است. کهکشان راه شیری با سرعتی در حدود۳۰۰ کیلومتر/ ثانیه (یک میلیون و هشتاد هزار کیلومتر در ساعت) به سمت صورت فلکی سنبله، »ویرگو«، در حرکت است.
بخش دوم کهکشان، دیسک است که بصورت یک صفحه بسیار پهناور بوده و به دور مرکز درجهت عقربه ساعت در گردش است. بیشترین ستارگان جوان از جمله منظومه شمسی در آن قرار دارند. این دیسک شامل مولکولهای اتمی و گاز H۲ و غبارهای کهکشانی است

 

 

 

منبع :ویستا


تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

نیلوفر آبی اموزش Brent مستر هکر یادداشتهای یک دیوونه واقعی! Norman دانلود رایگان کتاب خارجی Dan Jennifer شرکت ساینا سایه